Deel 5: Van jongensdroom naar werkelijkheid: het familiebedrijf overnemen!

Van kleins af aan weet je het: je wilt doen wat papa doet! Hoe maak je van jongensdroom werkelijkheid en nog belangrijker: hoe houd je de droom levend?

Als klein jongetje herinnert Jorg het zich nog goed. “We woonden toen achter de zaak. Ik liep regelmatig binnen. Daar stonden de hele grote machines en mijn vader die altijd met zijn aktetas achterom kwam lopen.”

Met zijn skelter bezocht hij regelmatig het bedrijf. “Het begon vanuit thuis. Als daar de kliko vol zat transporteerde ik vakkundig de vuilniszakken naar die van KMWE Toolmanagers. Daarvoor reed ik dan altijd een blokje om met m’n skelter.”

De jongensdroom

Vanaf het moment dat Jorg over zijn toekomst na begon te denken, was het meteen duidelijk dat hij bij KMWE Toolmanagers wilde werken. Het is altijd de bedoeling geweest om eerst buiten het bedrijf ervaring op te doen. “Daar heb ik ook altijd achter gestaan. Mijn vakantiebaantjes waren wel vaak bij het bedrijf. Snoepautomaten vullen en daar een handeltje mee drijven. Ik mocht dan de inkoop en de verkoop doen en de winst houden. Verder nog auto’s wassen, poetswerk, magazijn tellen… allemaal vakantiewerk dat ik deed.”

Na zijn stage startte hij bij de firma Ertec en het was de bedoeling dat hij daar voor langere tijd ervaring op zou doen. Jorg stond er altijd achter om de dingen ook extern te leren. “Ik wilde graag onafhankelijk van het familiebedrijf ergens anders processen ervaren en inzichten opdoen.” Een deel van het assortiment van Ertec bleek voor KMWE Toolmanagers zeer interessant voor overname en zo werkte Jorg toch al na een korte periode bij KMWE Toolmanagers.

Jorg Michiels

Start bij KMWE Toolmanagers

Op 1 september 2012 startte Jorg bij KMWE Toolmanagers. “Het werkte heel fijn dat ik in die beginperiode niet direct iets te maken had met mijn ouders. Er waren dagen bij dat ik ze niet eens zag. Dat was vooral fijn omdat ik als collega opgenomen werd in het bedrijf in plaats van op een voetstuk van ‘het zoontje van…’.”

Als vertegenwoordiger werd hij meteen in het diepe gegooid. Na twee weken ging hij al op pad. “Ik had een slijproute voor 1 dag en daarnaast de verantwoordelijkheid voor een groep klanten binnen een gebied. Op dat moment bestond mijn werkweek uit 3 dagen, want naast mijn werk studeerde ik nog in deeltijd Commerciële Economie bij Avans. Al snel kwam er een vierde werkdag bij. Ik moest als 20-jarige nog veel kennis opdoen over onze producten en over verkopen op zich.” Daar heeft de ervaring die hij opdeed tijdens het rijden van zijn slijproute veel aan bijgedragen. Een vaste route met vaste klanten en in gesprek gaan over hoe de zaken daar gingen. Vervolgens weer met andere buitendienst medewerkers meegaan naar klanten om te zien hoe zij dat aanpakten.

Een stap verder

Jorg groeide door naar de functie Sales manager en kreeg steeds meer de wens voor meer verantwoordelijkheid. “En dat kon me niet snel genoeg gaan. Ik had het idee: dat lukt wel en het mag allemaal wel wat sneller. Maar achteraf besefte ik dat ik op dat punt het eigenlijk ook helemaal nog niet aangekund had.” Na zo’n 1,5 jaar nadat Jorg bij KMWE startte, ging de toenmalig commercieel directeur weg. Hij was op dat moment zijn directe leidinggevende. Toen werd door een aantal mensen gezegd “Ik neem aan dat jij die functie wel overneemt?!” Maar Jorg had nog zoiets van “Nee!…”, “Hoezo dan niet?!”, “Nou gewoon omdat ik dat na zo’n korte periode niet kan.”

Dingen zien die anders of beter moesten

Later kreeg hij wel steeds meer het gevoel “Geef mij die verantwoordelijkheid maar! Ik kan dat wel!” Dat begon vooral met ideeën strooien: “Ik heb een idee over levertijden, over een concept, ik heb het idee dat dit anders moet” En dat was vooral het ventileren hiervan. Zo is het natuurlijk gegroeid. Door verschillende facetten te snappen, was het ook mogelijk om die stap te maken. Alles liep heel gefaseerd, niet geforceerd of met een plan. Gewoon dingen zien die anders of beter moesten.

Jorg ziet het ook zeker als voordeel dat hij aan de sales-kant is gestart. “Je leert de markt kennen en de klant kennen, maar je leert ook alle facetten van het bedrijf. Je hebt contact met de binnendienst, met Finance, met productie als het over levertijden gaat en ook met logistiek”.

Zijn ervaring anders opgebouwd

Bij beslissingen gebruikt hij heel veel zijn gevoel. Daar mistte hij naar zijn idee ook wel eens “de ervaring van een ander bedrijf”. Aan de andere kant komt hij bij zoveel verschillende bedrijven en is hij uitermate geïnteresseerd in hoe zij het allemaal doen. Dat hij daar ook weer veel informatie uit gehaald heeft. Hij zag hoe ze ergens anders bepaalde dingen geregeld hadden. Hij hoorde van ze hoe zij met de planning werkten. Zo heeft hij zijn ervaring opgebouwd. “Verder kom ik veel buiten de deur bij bijeenkomsten en netwerkclubs. Veel naar buiten treden om daar dingen op te pikken, die je weer mee naar binnen trekt.” Vooral ook als je bij eigenaren aan tafel komt, gaat het vaak niet alleen om de verkoopgesprekken, maar ook over de processen. “Hoe heb je dat geregeld?” Daar pikt hij ook veel van op. Dat levert ook een nog betere relatie op met wederzijdse interesse.

Concrete tijdlijn maken

“We hebben heel veel ervaringen gedeeld met Brainport Industries Next generation en met Metaalunie Jong Management. Van de laatste ben ik inmiddels ook bestuurslid. Daar hebben we heel veel van geleerd. Af en toe mag er wat mij betreft een concretere tijdlijn gemaakt worden. Waar staan we over  een jaar met de overname. Maar dat is een proces!”
Jorg zijn instelling is ‘Gas erop en beslissen hoe we het gaan doen!’. Dat is zijn drive. De rest van de familie is daar wat relaxter in. “Hoe wij het allemaal als familie doen ervaar ik als heel prettig. In het begin botste dat wel eens. Van nou… Jorg, je gaat te snel of doe nou eens rustig en dan denk ik nee, niks rustig, ik wil dat dat zo gebeurd.” Maar we krijgen wel heel veel vrijheid om dingen in te voeren. “Ik denk dat het zo moet!” “Nou, als jij denkt dat dit zo moet, dan doen we het zo en regel het maar!” En dat is heel fijn. Er is heel weinig tegenspraak onder de noemer van “Nee, dat doen we al jaren zo, dus dat blijft zo!”. Daar is geen sprake van.

Werk en privé

Voor Jorg is het nog een leerpunt om ook eens af te schakelen. “Ik zeg altijd dat het noodzakelijk is om het gescheiden te houden, maar voer het nooit zo uit. Dat is het moeilijkste wat er is. Dat loopt 100% door elkaar heen. Zowel in familieverband. Er gaat geen samenzijn voorbij, dat het bedrijf niet ter sprake komt. Een bedrijf heb je 24/7.”
Maar ook de fase waar het bedrijf in zit, maakt het niet eenvoudig. “We zitten in een transformatie, die meer dan 50 uur per week vraagt van mij. Het komt nu meer dan eens voor dat er ’s avonds een idee ontstaat, dat gelijk genoteerd moet worden. Anders komt dat de volgende dag niet meer naar voren.” Ook helpt het om dit idee te parkeren en toch echt van de vrije tijd te kunnen genieten. “Ik ben een persoon, die niet graag thuiszit en niets doet. Ga er graag op uit met vrienden. Ik vind alles leuk: op stap gaan, op vakantie gaan, uit eten en dat vind ik ook super belangrijk. Dus daar maak ik de tijd voor!

Maar als iets je motiveert, kost het minder moeite! “Alle kansen en mogelijkheden die er liggen. Het is gewoon een gave branche. Het bedrijf heeft heel veel mogelijkheden. De vrijheid. Ondernemer mogen zijn. Alle verbeterprocessen die continu doorgaan. Dat vind ik leuk, vind ik gaaf. Verandering en vernieuwing: dat motiveert!”
Lees de volgende keer meer over de visie voor de toekomst van Marlon en Jorg!

Heb je deel 4 gemist? “Als jonge vrouw in de techniek: het familiebedrijf overnemen!”

Benieuwd naar hoe de vervolgstappen naar de toekomst zijn gezet?

Hou dan onze kanalen in de gaten voor het vervolg hierop!